Poezję zacząłem popełniać jeszcze w szkole średniej. O ile pamięć mnie nie myli, pierwsze wierszydła powstały, kiedy miałem już za sobą piętnaście wiosen, i to właśnie chyba na wiosnę, zakochany po uszy w pewnej istocie, przelałem na papier jakąś przepoetyzowaną literacką próbę. Jako autor byłem oczywiście nieopierzony i pisałem – oczywiście – ku czci wielkiej i jedynej miłości. Ba, jakżeby inaczej! Miłość w tym wieku jest zawsze wielka i jedyna (jeśli już nas odwiedzi), a wiersze w tym okresie zasługują na Nobla. Nobla jednak nie dostałem, a wiersze... o nie nie... wcale ich nie spaliłem. Po tylu latach jestem świadom, że były to tylko i wyłącznie młodzieńcze próby literackie, bez których nie byłoby tych starczych... Wróć! [...] bez których nie byłoby późniejszych, a potem jeszcze późniejszych utworów. Najpierw tych o miłości (o tej bowiem poeta pisać nigdy nie przestaje!), a później tych z puentą, tych z przekazem i tych zmuszających do refleksji. I tak przyszło mi popełnić Pana Od Języka Obcego. Popełnić go dla wszystkich moich uczniów i dla tych, którzy pragną sprawdzić swoją wiedzę o współczesnym świecie. Dlatego właśnie mój ostatni tomik, który zdecydowałem się opublikować pod własnym nazwiskiem, nosi podtytuł Testy na inteligencję.

Empecé a escribir poesía en la escuela secundaria. Si no me falla la memoria, los primeros poemas los escribí cuando ya tenía quince veranos a mis espaldas, y probablemente fue en primavera (perdidamente enamorado de cierto ser humano), cuando puse por escrito cierto intento poético literario. Como autor, por supuesto, era nadie y escribí, por supuesto, en honor al gran y único amor. ¡Pues no debe de extrañar! El amor a esta edad siempre es grande y único (si nos visita), y los poemas de esta época merecen el premio Nobel. Pero no me dieron el premio Nobel, y los poemas... qué va... no los quemé para nada. Después de tantos años, soy consciente de que estos fueron solo intentos literarios juveniles, sin los cuales no habría estos geriátricos... ¡Para, para! [...] sin los cuales no habría obras posteriores, ni siquiera aún más posteriores. Primero las de amor, (¡porque el poeta nunca deja de escribir sobre eso!), y luego las de remate, las de mensaje y las que te hacen pensar. Y así se me ocurrió escribir El Profe de la Lengua Extranjera. Se me ocurrió escribirlo para todos mis alumnos y para aquellos que quieran probar su conocimiento del mundo actual. Por eso, mi último volumen, que he decidido publicar con mi propio nombre, se subtitula Los tests de inteligencia.

Pan Od Języka Obcego. 

Testy na inteligencję

Poniżej znajdziecie moje skromne wiersze z najnowszego tomiku "Pan Od Języka Obcego - testy na inteligencję". Zbiór ten dedykuję przede wszystkim ludziom młodym, moim Uczniom, którzy posłużyli mi za natchnienie i bez którym najpewniej Pan Od Języka Obcego nigdy by się nie narodził. Herbert, patron mojego macierzystego liceum, miał swojego Pana Cogito, ja zaś mam swojego Pana Od Języka Obcego. Myślę, że i Tischner, w którym obecnie uczę, i sam Herbert, do którego powróciłem po latach już jako belfer, nie będą mieli mi tego za złe...   

Na niniejszej stronie znajdziecie moje skromne wiersze z najnowszego tomiku Pan Od Języka Obcego - testy na inteligencję. Zbiór ten dedykuję przede wszystkim ludziom młodym, moim Uczniom, którzy posłużyli mi za natchnienie i bez którym najpewniej Pan Od Języka Obcego nigdy by się nie narodził. Herbert, patron mojego macierzystego liceum, miał swojego Pana Cogito, ja zaś mam swojego Pana Od Języka Obcego. Myślę, że i Tischner, w którym obecnie uczę, i sam Herbert, do którego powróciłem po latach już jako belfer, nie będą mieli mi tego za złe...

Wiersze wybrane 

z innych tomików